Zapobieganie i walka z powstałym kamieniem kotłowym w obiegach wodnych i kotłach parowych

Duża część zakładów przemysłowych nie poświęca dużej uwagi na wodę wykorzystywaną podczas eksploatacji kotłów grzewczych, obiegów wodnych, parowych, kondensatu i skroplin. Właśnie z tego powodu nie doceniana wcześniej woda może wywołać poważne w skutkach uszkodzenia kotłów, rurociągów, wymienników, aparatów i urządzeń, powodujące przestój w zakładzie produkcyjnym.

W wodnej gospodarce kotłowni wyróżnić można poszczególne następujące rodzaje wody:

• woda surowa – pochodząca z ujęcia lub sieci wodociągowej, stanowiąca surowiec w stacji uzdatniania wody zużywanej do celów kotłowych;
• woda kotłowa – znajdująca się w kotłach i poddawana w nich odparowaniu. podczas odparowania wody w kotle ulega ona zagęszczeniu, w wyniku którego z wody wytrącać się mogą osady;
• woda zasilająca – woda, którą zasilane są kotły. Jest ona mieszaniną kondensatu i wody dodatkowej lub rzadziej kondensatu i destylatu;
• woda dodatkowa – służy do pokrycia strat w obiegu wodno – parowym;
• kondensat – skropliny pary użytkowej wyprodukowanej uprzednio w kotle;
• destylat – skropliny pary powstające w wyparkach.

Po oddaniu w użytkowanie kotłów większość zakładów zamyka inwestycję  i rozpoczyna normalne użytkowanie  kotła i obiegów, nie zwracając uwagi na to, że od chwili eksploatacji kotła rozpoczyna się nowa inwestycja polegająca na zapobieganiu uszkodzenia kotła i elementów składowych obiegów wodnych.  Zaniedbanie z samego początku dbania o właściwe użytkowanie kotła i obiegów wodnych, skutkuje tym że po po pewnym czasie powstają niemechaniczne uszkodzenia, tzn. spowodowane korozją tlenową, węglową, przegrzanie metalu spowodowane nagromadzeniem się osadów itp.. Nie przestrzeganie reżimu wodnego skraca w dużej mierze żywotność od 100% do 300% kotów i obiegów wodnych, które by były użytkowane we właściwy sposób.  Wszystko to sprowadza się do poważnych konsekwencji finansowych zakładu, związane z koniecznością dokonania wymiany skorodowanych elementów instalacji kotłowo-grzewczej. 
W każdym zakładzie na pewno następuje uzdatnianie wody uzupełniającej, polegającej na usuwaniu soli z wody. Zwracam uwagę, że to jest nie do końca właściwa droga do pełnego osiągnięcia pożądanego celu.

Należy koniecznie zwrócić uwagę na poprawne odsalanie i odmulanie kotła, o pełne odgazowanie i korekcję chemiczną wody (regulacja pH, oraz stabilizację magnetytowych warstewek ochronnych metalu). Generalnie , woda doprowadzana do kotłów musi być tak uzdatniona, by nie powodowała wytrącania się kamienia kotłowego, korozji urządzeń kotłowych oraz nie pieniła się. Do uzyskania pełnego uzdatniania wody, można się posłużyć środkami chemicznymi (przyjazne dla otoczenia) z serii AquaCode.

Do udrażniania obiegów wodnych z powstałego kamienia służą produkty z serii Calnex, charakteryzujące się dużą skutecznością usuwania kamienia przy zachowaniu bezpieczeństwa dla człowieka, środowiska, zastosowanych materiałów w instalacjach. Ponieważ powstały kamień kotłowy powoduje zmniejszenie przewodnictwa cieplnego, a zatem obniża sprawność kotła, przyczyniając się do awarii.

Dzięki produktom AquaCode, możemy ograniczyć do minimum właściwości korozyjne wody, wywołane obecnością dwutlenku węgla, tlenu rozpuszczonego oraz nadmierną ilością chlorków, siarczanów i azotanów. Niektóre produkty AqauaCode zostały wzbogacone o inhibitory korozji, co przyczynia się do jeszcze lepszego zabezpieczenia kotłów grzewczych przed korozją. Np.: AquaCode KCK 60.