Jak wykonać posadzkę przemysłową

Poniżej przedstawiamy poradnik techniczny opisujący system wykonania utwardzenia na posadzkach betonowych w pomieszczeniach przemysłowych, halach produkcyjny czy w garażach.

Poniższa metoda wykonania posadzki jest znakomitą alternatywą dla kosztownych i trudnych w wykonaniu posadzek żywicznych.

Wykonanie posadzki przemysłowej w prezentowanej technologii opiera się zastosowaniu dwóch specjalnych płynów na powierzchnię betonu: Litorin I i Litorin II. Środki stosuje się na już istniejący beton (stary lub nowy wysezonowany). Preparatami nasącza się beton, w wyniku wysycenia środkami wierzchnia warstwa betonu uzyskuje wyjątkową wytrzymałość mechaniczną i odporność chemiczną.

Zalety środka Litorin:

• prostota wykonania
• bardzo dobre właściwości mechaniczne posadzki
• niskie koszty wykonania /pracę można wykonać samodzielnie, przy urzyciu kilku prostych narzędzi/
• mała szkodliwość /środek jest nieporównanie bezpieczniejszy w użyciu niż wszelkie żywice itp/

Zapraszamy do składania zapytań o wycenę kosztów materiałów. O wycenę można zapytać tutaj.

Poniżej informację o sposobie wykonania posadzki.

Przygotowanie powierzchni przed aplikacją Litorinu I.

I. Nowa powierzchnia betonowa:

Przed zastosowaniem Litorinu I i II na nową powierzchnię betonową należy usunąć słabą szlichtę cementową (np.: poprzez szlifowanie lub frezowanie), następnie trzeba pozbyć się tzw. mleczka cementowego. Istotne jest też żeby produkty  Litorin były stosowane po okresie wiązania i dojrzewania tj. minimum 14 dniach od wylania i zatarcia). Powierzchnia betonu powinna być sucha i czysta a jej temperatura powinna wynosić co najmniej 6º C. temperatura ta powinna być utrzymana przez przynajmniej  5 dni (licząc od dnia zakończenia prac ze środkami Litorin). Powierzchnia powinna być też dobrze odpylona (np. przy użyciu odkurzacza przemysłowego). W przypadku lastryka - dokładnie go przeszlifować (szlifować tylko na sucho,np. szlifierką do lastryka), w celu otwarcia porów, a tym samym umożliwić głębszą penetrację Litorinu I.

II. Stara  powierzchnia betonowa:

Starą powierzchnię należy oczyścić, aby ocenić jej stan faktyczny. Ewentualne ubytki  uzupełnić np. kerabuild Presto 10/40 (napraw należy dokonywać przy użyciu zapraw na bazie cementu). Po wyschnięciu powierzchni świeżo naprawianych należy je przeszlifować w celu uzyskania poziomu istniejącej już powierzchni i otwarcia porów.
Jeżeli mamy do czynienia z powierzchnią zabrudzoną (zaolejoną, zatłuszczoną olejami lub smarami) należy je odtłuścić np. przy użyciu Dyspergentu BM 32. Należy jednak pamiętać o dokładnym spłukaniu powierzchni po zastosowaniu takich środków. Ma to związek z niską odpornością Litorinu I na roztwory kwasowe (tylko do 1,5%) . Istniejące powłoki malarskie należy usunąć mechanicznie – na sucho w celu uniknięcia wcierania pyłu cementowego w posadzkę, a co za tym idzie, zamknięcia jej porów i utrudnienia, a nawet uniemożliwienia Litorinowi wniknięcia w głąb powierzchni. Szlifowanie na mokro powoduje powrotne wcieranie pyłu cementowego w mikropory powierzchni betonu i ich zasklepianie - to uniemożliwia dokładne odpylenie, nawet przy pomocy odkurzacza przemysłowego. 

W przypadku przerwy w kładzeniu, między  Litorin I a  Litorin II  , należy pamiętać o konieczności ponownego odkurzenia powierzchni oraz ewentualnego jej oczyszczenia, przed kładzeniem  Litorin II.

Sposób nakładania Litorinu I na beton i lastryko: 

Rozcieńczyć  Litorin I w większym pojemniku, w stosunku 1:1 z wodą po czym dokładnie wymieszać. Przed nakładaniem Litorinu należy zabezpieczyć ściany.Wlać rozcieńczony LITORIN-I do konewki plastikowej z sitem, a następnie, równomiernie i obficie rozlewać na przygotowany odcinek powierzchni betonu lub lastryka. Litorin należy rozlewać w systemie podziału powierzchni na pola dylatacyjne – wzdłuż lub wszerz, kierując się do wyjścia (w celu uniknięcia śladów po butach). Po naniesieniui Litorinu na powierzchnię posadzki należy go rozprowadzać równomiernie po powierzchni przy pomocy miękkiej szczotki lub mopa. Po upływie 20 minut, w zależności od nasiąkliwości podłoża, rozprowadzić ponownie (przy pomocy tej samej szczotki lub mopa) wzdłuż lub wszerz powierzchni, prostymi pociągnięciami w jednym kierunku. Kiedy powierzchnia jest na tyle sucha, że można na nią wejść bez pozostawiania śladów po butach, należy nadmiar Litorin (w postaci kałuż) rozprowadzić na część powierzchni, gdzie  Litorin  został wchłonięty. Nadmiar zalegający w zagłębieniach należy wymieść lub ściągnąć przy pomocy szczotki lub mopa i rozprowadzić na część powierzchni gdzie  Litorin  został wchłonięty. Unikać śladów po butach, a w przypadku ich wystąpienia, natychmiast je usunąć, rozcierając miękką szczotką lub mopem - kiedy jeszcze są świeże (mokre). Czynności wielokrotnego rozprowadzania nadmiaru środka należy powtarzać w  przypadku betonów mało nasiąkliwych (zatartych i wygładzonych mechanicznie) lub lastryka - jest to zależne od nasiąkliwości powierzchni, jej temperatury, temperatury w pomieszczeniu oraz ruchów powietrza przyśpieszających schnięcie Litorinu.

Sposób nakładania Litorinu II na beton i lastryko: 

LITORIN-II rozprowadza się po uprzednim ułożeniu Litorinu I. Warstwa Litorinu I musi wyschnąć przed nałożeniem Litorinu II. Należy sprawdzić powierzchnię posadzki  - powinna mieć temperaturę minimum 6ºC. Sprawdzić ręką, czy występuje konieczność ponownego odkurzenia (na palcach nie powinno być pyłu) i czy powierzchnia jest sucha. W sytuacji, gdy mamy do czynienia z mało nasiąkliwy betonów (w tym lastryka) może wystąpić biało szary nalot (bardzo drobny pył), powstały po wyschnięciu Litorinu I, należy go usunąć rozcierając lekko wilgotnym mopem. Nalot jest wynikiem niedokładnie rozprowadzonego Litorinu I.

Nierozcieńczony Litorin II należy kłaść w identyczny sposób jak Litorin I. W przypadku betonów mocno nasiąkliwych, należy  Litorin II położyć wielokrotnie, w celu uzyskania na powierzchni cienkiej, ale bardzo twardej, powłoki chroniącej. W przypadku betonów mało nasiąkliwych (zatartych i wygładzonych mechanicznie) lub lastryka, występuje konieczność wielokrotnego rozprowadzania nadmiaru Litorin II w odstępach 10 – cio minutowych, w celu uniknięcia śladów w postaci plam lub zacieków. Wielokrotne rozprowadzanie nadmiaru Litorinu jest zależne od nasiąkliwości powierzchni, jej temperatury, temperatury w pomieszczeniu oraz ruchów powietrza przyśpieszających schnięcie Litorinu. Czynności wielokrotnego nakładanie Litorinu wykonywać najlepiej bez odstępów wielodniowych, aby uniknąć ponownego odkurzania powierzchni lub mycia. 

Warunki eksploatacji:

Przez okres 5 dni od ułożenia ostatniej warstwy Litorinu II należy utrzymywać odpowiednią temperaturę powierzchni i otoczenia – minimum  6ºC. Należy też bezwzględnie unikać zabrudzenia posadzki chemikaliami, smarami czy olejami. Czyszczenie posadzki można przeprowadzić dopiero po 5 dniach od zakończenia prac. Chodzić po powierzchni można po 48 godzinach, eksploatację posadzki można, z zachowaniem ostrożności, rozpocząć po 7 dniach od zakończenia prac. 

Pełną wytrzymałość uzyskuje się po około 14 dniach. 

Podczas aplikacji środków Litorin należy dokładnie obserwować reakcję powierzchni. Sposób wykonania posadzki czy jej naprawiania (np.: zacieranie mechaniczne lub manualne) ma wpływ na jakość i wizualny efekt powłoki  Litorin.

Wykończenie posadzki w garażach podziemnych ma na celu ochronę posadzki przed uszkodzeniami, osiągnięcie i utrzymanie parametrów użytkowych oraz osiągnięcie estetycznego wyglądu.

• Posadzka betonowa jest narażona na wiele czynników, które mogą ją uszkodzić, takich jak: ścieranie spowodowane ruchem pojazdów, działanie chemikaliów, takich jak oleje i smary, nasiąkanie wodą, która może doprowadzić do korozji betonu.
• Poprawa właściwości użytkowych posadzki - wykończenie posadzki może poprawić jej właściwości użytkowe, takie jak antypoślizgowość, która zwiększa bezpieczeństwo użytkowania, łatwość utrzymania w czystości.
• Poprawa estetyki posadzki - wykończenie posadzki może poprawić jej wygląd i nadać jej bardziej profesjonalny wygląd.