Jak wykonać posadzkę antyelektrostatyczną?

Poniżej przedstawiamy metodę wykonania posadzki przemysłowej o właściwościach antyelektrostatycznych. Metoda jest oparta na materiałach SIKA.

Posadzka antyelektrostatyczna to specjalna powierzchnia podłogowa, która została zaprojektowana w celu zmniejszenia lub całkowitej eliminacji ładunków elektrostatycznych z powierzchni podłogi. Posadzki antyelektrostatyczne są powszechnie stosowane w miejscach, gdzie występują substancje łatwopalne, materiały wybuchowe lub elektroniczne urządzenia, które mogą być uszkodzone przez wyładowania elektrostatyczne.

Posadzka antyelektrostatyczna to posadzka, która ma właściwości zapobiegające gromadzeniu się ładunków elektrostatycznych. Ładunki te mogą powstawać w wyniku tarcia, ruchu lub innych czynników.

Wymagania dla posadzki antyelektrostatycznej

Posadzka antyelektrostatyczna powinna spełniać następujące wymagania:

• Rezystancja powierzchniowa nie powinna przekraczać 106 Ω/m
• Przyczepność powinna wynosić co najmniej 0,6 MPa
• Wytrzymałość mechaniczna powinna być odpowiednia dla przewidywanego obciążenia

Zastosowanie posadzki antyelektrostatycznej

Posadzka antyelektrostatyczna jest stosowana w pomieszczeniach, w których istnieje ryzyko wyładowań elektrostatycznych, takich jak:

• Laboratoria
• Przemysł elektroniczny
• Przemysł farmaceutyczny
• Przemysł spożywczy
• Sale operacyjne

Posadzki antyelektrostatyczne są wykonane z materiałów, które mają niską przewodność elektryczną, takich jak polimerowe żywice epoksydowe lub poliuretanowe. Powierzchnia ta jest również wzmocniona węglem lub metalicznymi włóknami, które tworzą elektryczne połączenie pomiędzy podłogą a ziemią, zapobiegając gromadzeniu się ładunków elektrostatycznych.

Kategorie posadzek antyelektrostatycznych

Posadzki antyelektrostatyczne dzielą się na trzy kategorie w zależności od stopnia ochrony:

• Posadzki ESD (ang. electrostatic discharge) ochronne - zapobiegające akumulacji ładunków elektrostatycznych i neutralizujące je poprzez odwodnienie do ziemi, chroniąc jednocześnie przed ich powstaniem,
• Posadzki ESD kierunkowe - spełniają wymagania pierwszej kategorii oraz zapewniają szybszy przepływ ładunków,
• Posadzki ESD przewodzące - zapewniają stałe odprowadzanie ładunków do ziemi i najwyższy poziom ochrony, stosowane np. w laboratoriach i przemyśle chemicznym.

Posadzki antyelektrostatyczne są niezbędne w miejscach pracy z urządzeniami elektronicznymi, a także w pomieszczeniach, w których występują łatwopalne lub wybuchowe materiały. Ich zastosowanie pozwala na zapewnienie bezpieczeństwa pracowników, a także ochrony przed uszkodzeniami sprzętu i materiałów.

Wykonanie posadzki antyelektrostatycznej

Przygotowanie podłoża

Podłoże musi mieć odpowiednią wytrzymałość (beton minimum B25). Powierzchnia musi być równa , lekko szorstka, mocna, sucha (wilgotność betonu < 4%), oczyszczona z niezwiązanych cząstek. Próba „pull-off” nie powinna dać wyniku poniżej 1,50 MPa.

Fragmenty podłoża o niewystarczającej wytrzymałości oraz fragmenty zanieczyszczone olejami należy usunąć mechanicznie np. przez śrutowanie lub frezowanie

Gruntowanie 

Epoksydowy materiał gruntujący Sikafloor 161 należy nanieść za pomocą wałka ( zużycie 0,4 kg/m2 ).

Montaż uziemienia

Podczas montażu systemu uziemienia Sikafloor Earthing Kit (kotwiona mosiężna płyta z trwałym połączeniem do uziemienia) konieczne jest bezwzględne przestrzeganie instrukcji. Każde uziemienie może zebrać ładunki elektryczne z powierzchni 100m². Odległość pomiędzy dwoma miejscami uziemienia nie może być większa niż 10 m. Miejsca montażu należy starannie oczyścić. Jeżeli odległość pomiędzy uziemieniami przekracza 10 m należy dołożyć dodatkowe uziemienie lub, jeżeli warunki na to nie pozwalają należy je mostkować za pomocą taśmy miedzianej. Wolną końcówkę należy połączyć z głównym przewodem (pierścieniem) uziemienia lub też bezpośrednio z uziemieniem. Czynność ta powinna być przeprowadzona przez osobę z odpowiednimi kwalifikacjami i uprawnieniami zgodnie z obowiązującymi przepisami. Ilość miejsc uziemienia Co najmniej 2 punkty na pomieszczenie. Ilość punktów odprowadzających ładunki z posadzki powinna zostać określona w dokumentacji technicznej. W celu zapewnienie jednolitego odcienia barwy na całej posadzce należy ją wykonać z materiału z jednej partii produkcyjnej.

Niewłaściwa ocena i naprawa spękań podłoża może prowadzić do obniżenia żywotności całej konstrukcji i odzwierciedlenia tych miejsc na powierzchni.

Warstwa przewodząca

Sikafloor®-220 W Conductive rozprowadzić na powierzchni za pomocą nylonowegowałka z krótkim włosiem (12 mm) zużycie 0,08 – 0,10 kg/m². 

Warstwa wierzchnia, gładka

Sikafloor®-262 AS N rozlać na powierzchnię, rozprowadzić za pomocą pacy ząbkowanej. Natychmiast wałkować wałkiem okolcowanym techniką „na krzyż”. Do odpowietrzenia świeżo ułożonej żywicy o gładkim wykończeniu powierzchni zalecane jest używanie nowych, czystych wałków okolcowanych. Sikafloor®-262 AS  z wypełnieniem piaskiem kwarcowym 0,1 – 0,3 mm. Zużycie maksimum 2,5 kg/m² spoiwo + piasek - 10-15°C wag 1:0,2 (2,0 + 0,5 kg/m²) , 15-20°C wag 1:0,3 (1,9 + 0,6 kg/m²) , 20-30°C wag 1:0,4 (1,8 + 0,7 kg/m²). 

Posadzka antyelektrostatyczna - normy i zalecenia wykonania

Normy i instrukcje ITB w zakresie posadzka antyelektrostatyczna

• PN-EN 1081-1:2014-07 – Posadzka antyelektrostatyczna. Część 1: Definicje, wymagania i metody badań
• PN-EN 1081-2:2014-07 – Posadzka antyelektrostatyczna. Część 2: Wymagania dotyczące materiałów
• PN-EN 1081-3:2014-07 – Posadzka antyelektrostatyczna. Część 3: Układanie i eksploatacja

Instrukcje ITB

• ITB-2000/06/2016 – Poradnik projektowania i wykonania posadzek antyelektrostatycznych
• ITB-2000/07/2016 – Poradnik dotyczący doboru materiałów do wykonywania posadzek antyelektrostatycznych

Przepisy prawne

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1422, z późn. zm.)